Radiogolven bestaan uit twee velden die onderling 90° zijn verschoven in tijd. Een elektrisch veld en een magnetisch veld. De meeste antennes zijn ontworpen om het electrische veld van het radiosignaal te ontvangen.
Helaas zijn er vooral op de lagere radiofrequenties veel electrische stoorsignalen. Denk hierbij aan motoren, dimmers, omvormers e.d. Daarom is een goede ontvangst van deze radiosignalen in een stedelijke omgeving erg lastig. Dit geldt vooral voor de lage frequenties waarop Navtex wordt uitgezonden, 490 kz en 518 Khz. Ontvangst van de magnetische component is veel beter door de grotere ongevoeligheid voor deze electrische storingen.
Nasa heeft hiervoor de H-vector antenne op de markt gebracht. Deze antenne ontvangt het radiosignaal met een magneetgevoelige ferriet-antenne. Dit soort antennes werd vroeger veel gebruikt in middengolf-ontvangers. Door de richtinggevoeligheid ervan heeft Nasa twee ferrietstaven gebruikt die dwars op elkaar zijn gemonteerd. Een slim ontwerp dat in de praktijk een merkbare ontvangstverbetering geeft, vooral in een stedelijke omgeving.
Het gaat hierbij om een actieve antenne die via de aansluitkabel zijn voeding krijgt. Nasa heeft beide ferriet-antennes met behulp van wat actieve electronische componenten gekoppeld.
