De laatste tijd (zomer 2025) is onze verzameling van Icom handmarifoons aardig uitgebreid. De oudste marifoon is type IC-M12 en dateert uit de 70-er jaren. Bij deze marifoon kon je kiezen uit 12 kanalen. Hiervan waren 9 kanalen vrij programmeerbaar via een interne soldeerbare diodematrix. Dit model was ook verkrijgbaar in een uitvoering met 5 vaste kanalen (IC-Z5H) en 2 vaste kanalen (IC-B2H). De IC-M12 werd in 1980 opgevolgd door de IC-M2 waarbij je alle marifoonkanalen kon kiezen via duimwielschakelaars. Vooral in de amateurwereld zijn hiervan de 2 meter modellen IC-2A/AT/E een doorslaand succes geworden. Daarna kwam in 1983 de IC-M5 met een LCD-scherm en toetsenbord, opgevolgd door de waterdichte IC-M11 in 1988 waarbij de kanalen gekozen konden worden met behulp van wipschakelaars. Bij al deze modellen kon je dezelfde accupakketten gebruiken. Deze pakketten waren in een groot aantal spanningen en capaciteiten verkrijgbaar die samengesteld waren uit verschillende NiCad cellen. Ik heb een aantal van deze pakketten omgebouwd met Li-Ion cellen (18650/ 14500).
Bovenstaande modellen leken nog enigzins op elkaar maar daarna kwamen er nieuwe modellen die niet meer vergelijkbaar waren. Dit was toen een typisch Japans verschijnsel waarbij onafhankelijke ontwikkelteams nieuwe apparatuur bedachten. Inmiddels was in 1987 een klein model op de markt gebracht onder de naam “Micro”, type IC-M8. Ook daarna lanceerde Icom in 1990 een leuk klein model onder typenummer IC-M7. De IC-M15 in 1993 was daarna weer een totaal ander ontwerp. Rond die tijd, het is nu 1996, werd ATIS verplicht gesteld in een aantal Europese landen.
Om aan die vraag te voldoen kwam de in 1994 IC-M10E op de markt. Dit was de eerste Icom handmarifoon die met zogenaamde “cloningsoftware” programmeerbaar was. De modellenserie werd daarna in 1997 verder uitgebreid met het low-cost model IC-M3Euro, maar grote technische verbeteringen waren er eigenlijk niet meer. De NiCad accupakketten waren inmiddels vervangen door Li-ion. Als eerste bij de IC-M1EuroV in 1999, een professionele, compacte en waterdichte handmarifoon. Daarna kwam er in 2002 een model op de markt dat speciaal ontwikkeld was voor gebruik in zware industriële omstandigheden, type IC-M87. Bij dit model zijn ook een aantal andere commerciële kanalen programmeerbaar, incl. CTCSS en DTCS.
Rond dezelfde tijd werd de IC-M31 geïntroduceerd. Misschien nog wel een noviteit was het eerste drijvende model in 2006, type IC-M33, later opgevolgd door de wat meer geavanceerde IC-M35 . Als opvolger van de IC-M1EuroV kwam in 2006 de IC-M71 op de markt, in 2013 opgevolgd door de IC-M73, die een aantal leuke features heeft m.b.t. ruisonderdrukking. Bij de de introduktie van de IC-M23 in 2011 ging Icom over op een interne 3,7V Li-ion accu i.p.v. de gebruikelijke 7,4V uitvoeringen.
In 2012 was Icom de eerste met een handmarifoon die beschikte over volledige DSC-functionaliteit, type IC-M91D, in 2021 opgevolgd door de IC-M94D die als eerste een AIS-ontvanger heeft. Inmiddels had Icom in 2015 ook de lichtste handmarifoon ooit op de markt gebracht onder typenummer IC-M25. Dit model kun je opladen via een micro-USB aansluiting. Dit model heeft inmiddels een upgrade ondergaan (EVO) en is oplaadbaar via USB-C. Daarnaast is er in 2019 ook een opvolger uitgebracht onder typenr. IC-M37.
Bovenstaand overzicht is zeker niet compleet maar geeft een leuk inzicht in de (technische) ontwikkeling van de Icom handmarifoons. En natuurlijk wordt de verzameling steeds verder uitgebreid.
Op de volgende pagina’s kun je alle technische details vinden van de bovenstaande marifoons. Van het vervangen van de NiCad cellen door Li-ion tot programmering met cloningsoftware en de kabeltjes die je daarbij nodig hebt.